27 Şubat 2014 Perşembe

Gündüzlerin koynuna girdiği bir zaman diliminde,
Öyle gürültülü sevdim ki seni; dünyadaki herkes sağır.
Kimse duymuyor, bağır!
Uzaydan bahset bana, zürafaların boylarından, gezegenlerden bahset, yemekten bahset, annenden bahset..
Bugün sen olmasaydın; yar-

Sadece bizim amin diyebildiğimiz bir duanın besmelesi sendin.
Adın ile başladı hepsi..

Ahşap bir evin merdivenleri,
Duyduğum senin ayak seslerin.
Dışarısı inadına benden beyaz..
Karanlıktan korkunca sakallarını kafama çekerim..
Korktuğumu ilk kez geçen yıl bugün söyledim..

Bir çocuk parkı, salıncaklar;
Duyduğum senin sesin.

Daha yükseğe, daha yükseğe!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder