13 Kasım 2011 Pazar

Yazmazsam ölürdüm anı.

"Eğer akrebin etrafını ateşle çevirirsen, akrep kendini sokarak öldürür."

İntiharıma ışık tutun!
Menşei olmayan düşüncelerimin göbeğine bayrak diken adam, hayal kurmamın sebebisin.
Patlamayı unutmuş bomba gibi. Hayallerimi kurdum, pusuya yattım.
Ne bu şehir, ne bu oda hiçbirinin beni kabullenmemiş olması senin kabulüne ittiyse beni, itme beni!

Ölenler bile ölü taklidi yapıyor. Ruhumu geri verecek olan neresi?
Haydarpaşa mı? Biralar mayalanan o yokuş mu? Yoksa çift katlı bir otobüsün çatlak camından giren soğuk hava mı? Yoksa yılların gülmemişliğinin hıncını alan bir şişe şarap mı?
Senin dudağın bir tek benimle kıvrılır.

Ama her kaybettiğim savaşta diyorum; "Elif, sen hiç sevilmemiştin değil mi?"
Benim savaşım kendimle, senin savaşın benimle.
Birbirine dolanmış halat gibiyiz. Düğümlü, gemici düğümü.

Bazen senden başkasının anlamayacağı cümlelerim var benim.
Kaybettiğim her uzvum yeniden yerine geliyor bir akrep misali.
Ama ben kullanmayı çoktan unutmuş oluyorum.
Yanlış sofradayım sevgili, kurtlar bana dost değil.
Geri gel, beni ekmek için zaman erken.


4 yorum:

  1. seviyorum seni ya :) header mı diyorlardı ordaki kız resmide müthiş

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim (: Saçlarım uzun olsaydı, amacım kendimle bağdaştırmak idi, ama artık saçlarım kısa :(

    YanıtlaSil
  3. Etkileyici bir yazi kesinlikle.

    YanıtlaSil